Olması Güzel

arkadaşların olması güzel.
melih gökçek'i gördüğümde aklıma sen geliyorsun diyen, düşünceleri kendisinden büyük bu  arkadaşın her şeyi bepanten ile çözmek istemesi de güzel.
-naptım ben naptım! tepkisini bir pasaport uzaktan da çok iyi dile getirebilen "annesi"nin de olması güzel.
buca'nın demirbaşı olduğumu bilen umut çocuk'un buca'ya geldim de ondan aramıştım seni demesi de güzel.
hiç bilmediğim ülkenin, adını hiç duymadığım biralarının torbalardaki şıngırtısını kaydedip gönderen arkadaşın, -ağbi yazsana, ben yazamıyorum ama sen yazınca kendimi okuyorum gibi oluyor...- demesi çok güzel.
elleri boyalı çocuğun "göt" kelimesini kendine has üslubu ile dile getirmesi güzel, herhangi bir şeyi tasarlarken seni dinlemese bile fikrini alması güzel.
yaz aylarının vazgeçilmezi altın saçlı çocuğun -sizin konuşmalarını sessize aldım, çok yazıyorsunuz" samimiyeti güzel.
evde kardeşine bir şeyler kımçıklanalım diyen arkadaşın güzelliği.
öğrencilik yıllarında prim yatırsaydı şuan emekli olacağını düşündüğün gözleri siyah beyaz bakan çocuğun olması güzel. golf hariç her spora el atan bu arkadaşının olması güzel.
rakı sofraları kurup, şiir okumak isteyen insanın güzelliği. sana da güzel filmler izletme derdi olan. artık saçlarıma güzel cümleler kurmuyorsun diyip sabah kalkar kalkmaz projenin akıbetini soran, şiirleri sokaklara taşırmaya hevesli bu arkadaşının olması güzel.
çok takılma fırsatı bulamazsan da okulun koridorlarında görüp sarıldığın,  Le Corbusier in hanım versiyonu olabilecek yaratıcılıkta olduğunu düşündüğüm bu kızın, mezuniyetinden sonra hiçbir mimari değeri olmayan apartmanlar dikecek olmasına üzülecek olman güzel.
bu sefer farklı dediğim her zaman kahkaha atıp -ya güney! diyip, kişiliğini özgüven sıvısına batırıp çıkarmış arkadaşının olması da güzel.
gecenin yarısı kendi sınavına çalışmayı bırakıp sana çeviri yapan, birlikte tiyatroya gittiğin arkadaşının olması güzel.
konuştuktan sonra yaşam enerjinin arttırdığını düşündüğün yanak yanak arkadaşının olması güzel.

bunlar güzel de, neyse