yirmi yıl önce gözlerini açtığında
hiç bir şey düşünmeyen
"sadece yaşayacağız hepsi bu" bakışıyla süzüyor etrafını doğduğunda ailesini mutlu eden kız.
yirmi yıl geçiyor, gözlerini hayata hiç açmıyor,
hayal kurmayı seviyor kız,
yanlış bir hayatın peşinden koşuyor kendisinin seçmek durumunda bırakıldığı bir yarışta ilk yirmi beş bin kişi arasında,
kız sinema seviyor, kitap seviyor, klasik tiyatro seviyor,
okumak zorunda kalacak; finansal muhasebe,işletme,istatistik ve bilmediğim bir türlü asla "bu ders de tam benlik ha!" diyemeyeceği dersleri ingiliztanca
oysa kız yazmak seviyor...
bir ortaklık yolu tutuyoruz birlikte,
bundan yıllar yıllar önce
kütüphanemiz, düşüncelerimiz, dertlerimiz, endişelerimiz
gülme eylemimizi de paylaşıyoruz,
kahkahalarımız bir bulut halinde dolaşıyor dört tarafını dünyanın
son paramıza kadar sanat satın almanın mutluluğunu yaşıyoruz
şimdilerde de "sadece yaşıyoruz, hepsi bu!" der gibi bakıyor...
yirmi yıl daha geçecek,
eskisi gibi olmayacak klişe söz grubu
fakat
aynı kafadan karışacak fikirler atmosfere
"ama iyi güldük ha..."
yaşama telaşı içinde birbirinden bağımsız hayatlarda.
özdemir asaf diyor ;
sakın bir şey bırakma yarına
yarın yok ki...
sıra arkadaşım'a - dostum'a - kardeşim'e ...
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder